Συνέντευξη με την ηθοποιό Χριστιάνα Λαδοπούλου

- Αυτή την περίοδο σε βρίσκουμε στην παράσταση «Λεόντιος & Λένα: ένα τραγούδι για το τίποτα» στο θέατρο Φούρνος να υποδύεσαι τη Λένα. Πες μας λίγα λόγια για τον χαρακτήρα σου.

H Λένα είναι ένα νεαρό κορίτσι που έχει περάσει τη ζωή της προστατευμένη πίσω από τα τείχη του παλατιού στο οποίο ζει. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα που θέλει να ανακαλύψει τον κόσμο, να έρθει σε επαφή με την φύση και αρνείται να ακολουθήσει την πορεία που χάραξαν άλλοι για εκείνη.

- Η Λένα είναι πριγκίπισσα του 19^ου αιώνα. Τι κοινό θα μπορούσε να έχει μια κοπέλα του σήμερα με εκείνη; Τι κοινό βλέπεις εσύ σε ‘κείνη;

Η ανάγκη της Λένας να βγει έξω στον κόσμο και να εξερευνήσει είναι μια ανάγκη πανανθρώπινη. Δεν έχει να κάνει με κοινωνικό στάτους. Δεν έχει να κάνει με φύλο. Αυτή είναι και η μαγεία του έργου του Μπύχνερ, μπορεί ο οποιοσδήποτε σήμερα να ταυτιστεί με τα θέματα και τις ιδέες που εκφράζονται μέσα σε αυτό.

- Ο υπότιτλος «ένα τραγούδι για το τίποτα» τι συμβολίζει;

Η σημασία του υπότιτλου είναι άμεσα συνδεδεμένη με την παράστασή μας και με τον τρόπο με τον οποίο επιλέξαμε να αποδώσουμε το τέλος του έργου, κοινώς είναι spoiler!

- Η ομάδα Neko πώς δημιουργήθηκε;

.Αφορμή για να δημιουργηθεί η ομάδα ήταν το έργο της Φιλίας Κανελλοπούλου, ενός από τα μέλη μας, το οποίο και ανεβάσαμε το ‘18. Στην πραγματικότητα, όμως, περιμέναμε πώς και πώς να τελειώσουμε όλοι τις σχολές μας και να δουλέψουμε μαζί και να βρούμε τον δικό μας χώρο όπου μπορούμε να υπάρχουμε και να δημιουργούμε μέσα στην τεράστια καλλιτεχνική σκηνή της Αθήνας.

- Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει μια θεατρική ομάδα νέων στο αθηναϊκό θέατρο σήμερα;

Είναι δύσκολο να βιοπορίζεσαι από το θέατρο όταν είσαι νέος, άγνωστος ηθοποιός και το να είσαι μέλος μιας ομάδας δεν το κάνει ευκολότερο. Είναι δύσκολο καλλιτεχνικά να μιλήσεις για κάτι καινούριο ή να αποφύγεις το χιλιοειπωμένο για κάτι παλιό. Δύσκολο ίσως είναι και να βρεις ανθρώπους, να βρεις καλλιτέχνες που να σε εμπνέουν και να σε εξελίσσουν και να σε προκαλούν, να βρεις φίλους με τους οποίους συνεργάζεσαι, να βρεις συνεργάτες που να τους αποκαλείς οικογένειά σου. Αξίζει όμως.

- Τι θα ήθελες να δεις να αλλάζει;

Θα ήθελα να δω όλοι οι επαγγελματίες ηθοποιοί να πληρώνονται για τον κόπο τους, να πληρώνονται και να ασφαλίζονται για όλες τις πρόβες και τις παραστάσεις. Ξέρω πως πολλοί το θέλουμε και το διεκδικούμε αυτό.

- Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον σκηνοθέτη Γιώργο Τζαβάρα;

Συζητούσαμε για το πώς θέλουμε η ομάδα να ανοίξει και να εξελίξουμε τη δουλειά μας στο επόμενο project και ο Άρης Καλλέργης (μέλος των Neko) μας έφερε σε επαφή με τον Γιώργο, με τον οποίο δουλεύανε μαζί στο Once. Ο Γιώργος με τη σειρά του έφερε το έργο, το οποίο αγαπήσαμε.

- Τι είναι αυτό που καθιστά το έργο του Μπύχνερ «κλασικό»;

Κλασικό το καθιστά μάλλον, μόνο η χρονολογία κατά την οποία γράφτηκε. Διαχρονικό, ίσως, το καθιστά η ευκολία με την οποία ο θεατής ή αναγνώστης αναγνωρίζει κομμάτια του εαυτού του μέσα σε αυτό. Σίγουρα, αυτό είναι στοιχείο που χαρακτηρίζει όλα τα μεγάλα έργα, η αντοχή τους στον χρόνο.

- Ποια είναι η αγαπημένη σου φράση στο κείμενο;

Η αγαπημένη μου φράση είναι από μια σκηνή μεταξύ της Λένας και της Γκουβερνάντας της, όπου η Λένα λέει: «Νομίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που είναι δυστυχισμένοι αθεράπευτα, μόνο επειδή υπάρχουν.» Με συγκινεί βαθιά αυτό το σημείο.

- Θα χαρακτήριζες το έργο ερωτικό και επαναστατικό ταυτόχρονα; Αν ναι, πώς συνδέονται αυτά τα δύο; Αν όχι, πώς θα το χαρακτήριζες;

Θα το χαρακτήριζα επαναστατικό! Λιγότερο ερωτικό γιατί στο έργο, νομίζω πως ο έρωτας είναι δευτερεύον θέμα. Αλλά η ανάγκη αυτών των δυο παιδιών να ξεφύγουν από το πεπρωμένο που άλλοι έχουν ορίσει για αυτούς και η φυγή τους είναι σίγουρα μια μορφή επανάστασης! Νομίζω πως ο έρωτας περιέχει συχνά εγωισμό, κτητικότητα. Η επανάσταση δεν συνδέεται με αυτόν τον έρωτα. Μάλλον σχετίζεται με την αγάπη.

- Μπορεί το θέατρο να καταλύσει εξουσίες;

Μπορεί και οφείλει να ασκεί πολιτική. Και το κάνει, ακόμα και αν οι δημιουργοί συχνά δεν το αντιλαμβάνονται. Δεν νομίζω όμως ότι μπορεί να καταλύσει εξουσίες. Νομίζω ότι το θέατρο, στην Ελλάδα, δεν έχει αυτή τη δύναμη.

- Ποια είναι τα μελλοντικά σου θεατρικά πλάνα;

Έχω την τύχη να δουλεύω με την Ελένη Ζουρελίδου για το έργο μιας καλής φίλης και πρώην συμφοιτήτριάς μας, της Νίκης Σπανού, το οποίο θα παρουσιαστεί το φθινόπωρο και παράλληλα συζητάμε με τους Νeko για το επόμενό μας project.