Με απλά λόγια, η Λειτουργική Ιατρική προσεγγίζει σφαιρικά τη φυσιολογία κάθε ανθρώπου και όλους τους παράγοντες που επενεργούν σ’ αυτήν, με σκοπό τη δημιουργία εξατομικευμένων προγραμμάτων ίασης, αλλά και πρόληψης. Είναι κάτι σαν τον προσωπικό μας πλοηγό. Ο ειδικός εξηγεί: «Οι δυσλειτουργίες σε επίπεδο φυσιολογίας, γνωστικό και ψυχολογικό, προηγούνται πάντα της παθολογίας που ονομάζουμε ασθένεια. Συνεπώς, απαιτείται μια βαθύτερη κατανόηση των αιτιών που τις προκαλούν. Αντιμετωπίζοντας το σύμπτωμα δεν σημαίνει ότι φτάνουμε στη ρίζα του προβλήματος, σε ό,τι δηλαδή το προκαλεί».
Γιατί όμως να δοκιμάσει κάποιος αυτή την προσέγγιση; Με μεγάλη εμπειρία σε προγράμματα πρόληψης σε υγιή πληθυσμό και μακρόχρονη κλινική δραστηριότητα σε ασθενείς με χρόνια νοσήματα, ο κύριος Τυρογιάννης σημειώνει τα σημεία υπεροχής, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από τις βασικές αρχές της Λειτουργικής Ιατρικής: | ▪ | Συνεργασία ασθενούς και ιατρού: Η λήψη ιστορικού είναι ιδιαίτερα λεπτομερής, καθώς ο ειδικός διερευνά σε βάθος τον τρόπο ζωής, το παρόν και το παρελθόν του ασθενούς, και συνεργάζονται ώστε να σχεδιάσουν από κοινού ένα υγιές μέλλον. Στόχος, η εξεύρεση των αιτίων που οδήγησαν σε ασθένεια ή ανισορροπία και η δημιουργία της κατάλληλης, πλήρως εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης. Ο ειδικός εμβαθύνει περισσότερο στον ασθενή ως άτομο, κι όχι απλά στην ασθένεια. |
| ▪ | Γενετική-περιβαλλοντική αλληλεπίδραση: Η Λειτουργική Ιατρική εστιάζει στο μεταβολικό προφίλ κάθε ατόμου, σε κυτταρικό επίπεδο. Γι’ αυτό και, κατά περίπτωση, συστήνονται περεταίρω του κλασικού τσεκ-απ εξετάσεις, καθώς και γενετικός έλεγχος. Γνωρίζοντας πώς τα γονίδια και το περιβάλλον κάθε ανθρώπου αλληλοεπιδρούν για να δημιουργήσουν τον δικό τους ξεχωριστό βιοχημικό φαινότυπο, είναι εφικτός ο σχεδιασμός στοχευμένων παρεμβάσεων που διορθώνουν συγκεκριμένα προβλήματα, όπως οι φλεγμονές και οι οξειδώσεις, τα οποία αποτελούν τη ρίζα πολλών ασθενειών. |
| ▪ | Προσέγγιση εκ των έσω: Η Λειτουργική Ιατρική στρέφει τους προβολείς του ενδιαφέροντος από το πάσχον όργανο στο πάσχον άτομο. Εξετάζει τις διαδικασίες του οργανισμού που υπερβαίνουν τα ανατομικά σύνορα και στις οποίες μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνονται: H αφομοίωση των θρεπτικών στοιχείων, η κυτταρική άμυνα και επανόρθωση, οι μηχανισμοί παραγωγής ενέργειας κ.ά. Αναγνωρίζει με ποιον τρόπο βασικές ανισορροπίες σε συγκεκριμένα βιολογικά συστήματα μπορούν να προκαλέσουν ένα domino effect σε άλλα σημεία του σώματος. |
| ▪ | Παρέμβαση στην «πηγή»: Χρησιμοποιείται μεγάλη γκάμα παρεμβάσεων για την επίτευξη της βέλτιστης υγείας, συμπεριλαμβανομένου του θεραπευτικού διατροφολογίου, της άσκησης, της διαχείρισης του στρες, της βελτίωσης του ύπνου, της αναπνοής κ.ά. Μέσω των θεραπευτικών πρωτοκόλλων επηρεάζονται τα βιοχημικά μονοπάτια στην «πηγή» τους, εμποδίζοντας την υπερπαραγωγή επιβλαβών παραγόντων, αντί να μπλοκάρονται απλά τα αποτελέσματά τους. Αυτό που κάνει στην πράξη η Λειτουργική Ιατρική είναι η δημιουργία πλήρως εξατομικευμένων προγραμμάτων θεραπείας, αποκατάστασης και πρόληψης, παίρνοντας ουσιαστικά ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η σύγχρονη ιατρική επιστήμη και η συμπληρωματική ιατρική. |
|
