-

Περιπλανήθηκα, γνώρισα κι αγάπησα τις μουσικές του κόσμου και κατέληξα στα λαϊκά πόλκα να αναζητώ τον ήχο του σαντουριού του παππού, τη φωνή της μάνας μου καθώς και τα παιξίματα και τα τραγούδια του πατέρα μου. Νοιώθω ευλογημένη και ευγνώμων στους ανθρώπους μου, που επηρέασαν και καθόρισαν την πορεία μου.

Ο Γιώργος Ρίπης, ο παππούς μου, υπήρξε συνεργάτης της Ρόζας Εσκενάζυ του Καρίπη και άλλων. Ο ίδιος και τα αδέρφια του έπαιζαν έγχορδα, μαντολίνα, σαντούρια, κιθάρες και τραγουδούσαν στην ρομαντική εποχή της παλιάς Αθήνας. Η μητέρα μου, Μαρία Ρίπη, ξεκίνησε να τραγουδάει από πολύ μικρή με τον πατέρα της λαϊκά και δημοτικά.  Αργότερα βρέθηκε στα πάλκα με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη, τον Νίκο Καρατάσο, τον Δημήτρη Ζάχο και άλλους. Δυστυχώς όμως η μητέρα μου και ο παππούς δεν έχουν ηχογραφήσεις από την καλλιτεχνική τους πορεία, σε αντίθεση με τον πατέρα μου, Αντώνη Κατινάρη, που έχει δυνατή δισκογραφική παρουσία σαν δημιουργός και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι με σημαντικό έργο.

Αυτό το έργο ήρθε η στιγμή να τιμηθεί και να φωτιστεί όπως του αξίζει, κι όπως νοιώθω ότι οφείλω να κάνω, με την δημιουργία της Λαϊκής Ορχήστρας Αντώνη Κατινάρη, η οποία θα μνημονεύει κάθε φορά το όνομά του και θα κάνει μουσικά αφιερώματα ξεκινώντας από τον ίδιο τον συνθέτη Κατινάρη.

Θα ακολουθήσουν αφιερώματα σε άλλους λαϊκούς τραγουδιστές και δημιουργούς - φίλους και συνεργάτες του και όχι μόνο. Η Λαϊκή Ορχήστρα Αντώνη Κατινάρη θα είναι ευέλικτη και θα αποτελείται από μικρά και μεγάλα μουσικά σύνολα ανάλογα με τις μουσικές και θεματολογικές ανάγκες της κάθε παρουσίασης των μουσικών αφιερωμάτων.

Πατάω με ευλάβεια στα χνάρια του πατέρα μου, με αγάπη, σεβασμό και συνέπεια σε κάθε μου βήμα και συνεχίζω…