Έχει περάσει ένας και πλέον μήνας από την δημόσια τοποθέτηση του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Κώστα Τσιάρα, σύμφωνα με την οποία ήταν ζήτημα ημερών να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για την μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου.
Καθ΄ όλο αυτό το χρονικό διάστημα, παιδιά αποξενωμένα από τους γονείς τους καθώς και τα λοιπά μέλη της οικογενείας αυτών, βιώνουν το μαρτύριο της σταγόνας, με διαρροές και φήμες περί του περιεχομένου της μεταρρύθμισης.
Προς ικανοποίηση όλων, όσοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη «θεραπείας» της παθογένειας που ονομάζεται «διαζύγιο» στην Ελλάδα, μετά την έλευση του νέου έτους, δεν άλλαξε η ηγεσία του Υπουργείου, πλην όμως ακόμα αναμένουμε την εκκίνηση της διαδικασίας για την ψήφιση του νέου νόμου που (ευελπιστούμε πως) θα δώσει τέλος στην ομηρία των παιδιών. Το γεγονός αυτό προκαλεί, αν μη τι άλλο αγωνία και ανασφάλεια. Η ΑΜΚΕ «Ενεργοί Μπαμπάδες για τα δικαιώματα του παιδιού» έχουμε αποφασίσει να ακολουθούμε πιστά τον δρόμο της υπευθυνότητας, αναμένοντας να τοποθετηθούμε δημόσια επί του τελικού σχεδίου νόμου. Τούτο δεν σημαίνει ότι εφησυχάζουμε.
Η χρονοκαθυστέρηση το μοναδικό στο οποίο βοηθάει την διαδικασία του δημόσιου διαλόγου είναι να αναδεικνύεται η ένδεια επιχειρημάτων κατά της προστασίας του δικαιώματος κάθε παιδιού να ανατρέφεται και από τους δυο του γονείς, εφόσον αυτοί είναι κατάλληλοι για τον γονικό τους ρόλο. Η κοινωνία αποδεικνύεται όχι απλώς έτοιμη να υποδεχθεί την μεταρρύθμιση, αλλά και αδημονούσα προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στην ψυχολογική βία που υφίστανται χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο. Στην υπόθεση «ευημερία» και «ισόρροπη» ανάπτυξη των παιδιών δεν υπάρχουν αντίπαλα στρατόπεδα, καθώς η γονική φροντίδα και αγάπη είναι κοινή και κανένα παιδί δεν πρέπει να την αποστερείται αδικαιολόγητα. Συνεπώς, το δικαίωμα του παιδιού στην κοινή και ισότιμη ανατροφή από δύο κατάλληλους και ικανούς γονείς επείγει να θωρακιστεί άμεσα.
Εκφράζουμε την αγωνία χιλιάδων γονέων και παιδιών για την παρατηρούμενη μεγάλη χρονική καθυστέρηση στην έναρξη της δημόσιας διαβούλευσης. Είμαστε ενεργά δίπλα σε όλους αυτούς που αποστερούνται αναίτια παιδιά και γονείς. Ευελπιστούμε πως η Πολιτεία, η οποία έχει στα χέρια της όλα τα επιχειρήματα που συνηγορούν στην αναγκαιότητα αλλαγής του μοντέλου των σχέσεων γονέων και τέκνων ανεξαρτήτως της ύπαρξης ή μη γάμου, να ολοκληρώσει εκείνο το οποίο φέρεται σε επίπεδο διακηρύξεων να αναγνωρίζει:
Κατά νομικό τεκμήριο συνεπιμέλεια (κοινή ανατροφή) – Ίσος χρόνος μεταξύ των δύο γονέων και Εναλλασσόμενη κατοικία.
«Ενεργοί Μπαμπάδες για τα Δικαιώματα του Παιδιού» ΑΜΚΕ
