Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ στη Κρήτη ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ

Ηράκλειο 11-12 Ιουνίου, Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις

Ρέθυμνο 14 Ιουνίου στις 21.00, θέατρο Ερωφίλη Φορτέτζα

Οι ηθοποιοί Γιώργος Γαλίτης και Θανάσης Κουρλαμπάς ξετυλίγουν όλη την υποκριτική τους γκάμα επί σκηνής, τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό επίπεδο, ενσαρκώνοντας όλους τους ρόλους της νουβέλας, σ’ ένα θεατρικό παιχνίδι το οποίο, αντιμάχοντας τον τίτλο, σφύζει από Ζωή.

«Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» βασίζεται σε ΑΛΗΘΙΝΟ ΓΕΓΟΝΟΣ. Στον θάνατο του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπως τον διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του αποθανόντος. Παρ’ όλο που δεν είναι από τα πιο γνωστά, συγκαταλέγεται από φιλοσόφους και λογοτέχνες, στα πιο σημαντικά και πιο ώριμα έργα του Τολστόι.

Πληροφορίες παράστασης

ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021 στις 21.00

ΡΕΘΥΜΝΟ - ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΙΛΗ (ΚΑΣΤΡΟ ΦΟΡΤΕΤΖΑ)

Προπώληση 12€

-          TICKETMASTER https://www.ticketmaster.gr/ticketmaster_se_2005224.html

-         Τηλεφωνικό Κέντρο TICKETMASTER, τηλ. 2108938111

-         Καταστήματα PUBLIC

ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΡΟΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 20 ΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ.

Διάρκεια παράστασης

80’ (χωρίς διάλειμμα)

Συντελεστές

Μετάφραση από τα ρωσικά: Παύλος-Νίκος Στεφάνου

Θεατρική διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη

Σκηνικά/Κοστούμια: Νίκος Κασαπάκης

Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου

Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη

Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα

Φωτογραφίες/Γραφιστική επιμέλεια: GRID FOX

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Παραγωγή: A PRIORI και LifeWorks Productions

Παίζουν

Θανάσης Κουρλαμπάς & Γιώργος Γαλίτης

Facebook Pages

https://www.facebook.com/apriori11/

https://www.facebook.com/ivanilits/

Είπαν για την παράσταση:

Η διασκευή του μυθιστορήματος του Ρώσου συγγραφέα σε θεατρικό, είναι τουλάχιστον άψογη.

Iart.gr (Άννα Παχή)

Εξαιρετική συγκλονιστική παράσταση ,που σε βυθίζει στα σκοτάδια ,σε διδάσκει κ σε βγάζει καθαρό και δυνατό στο ΦΩΣ!

Greekaffair.gr (Κυριακή Θρασύβουλου)

Δύο-σπάνιας σκηνικής ευφυΐας- ηθοποιοί.

Texnes-plus.gr (Γιώτα Δημητριάδη)

Από τις φορές που η θεατρική πράξη σού αποσπά τον θαυμασμό και τη μέθεξη!

Elamazi.gr (Δήμητρα Τσιαούση)

Ο Γιώργος Γαλίτης και ο Θανάσης Κουρλαμπάς υποδεικνύουν αριστοτεχνικά τις τεχνικές που ομοιάζουν της σχολής Στανισλάβσκι και απλόχερα μας δωρίζουν τις υποκριτικές τους αρετές που βλέπει κανείς μόνο σε κλασικά έργα.

Newslink.gr (Bαγγέλης Τάτσης)

Και οι σπουδαιότερες λέξεις μοιάζουν φτωχές μπροστά στην ευφυΐα και το ταλέντο της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.

Radioalchemy.net (Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη)

Ο Θανάσης Κουρλαμπάς κι ο Γιώργος Γαλίτης είναι σαν δύο αλληλεξαρτώμενα μέλη ενός θεατρικού σώματος.

Koitamagazine.gr (Άντζελα Υζεϊράι)

Μια παράσταση με μοναδικό μεγαλείο. «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» θα καταταχθεί στις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς.

Noizy.gr (Μαίρη Ζαρακοβίτη)

Η σκηνοθέτης δραματοποίησε ευρηματικά, με ευφυΐα και ευαισθησία τη νουβέλα.

Artandpress.gr (Λία Τσεκούρα)

Φεύγοντας από το θέατρο κατά την επιστροφή στο σπίτι θα έχεις χρόνο να σκεφτείς τη δική σου ζωή· πώς έζησες μέχρι τώρα και πώς θα ήθελες να ζήσεις για να απολαύσεις πραγματικά τη ζωή σου. Μέσα από το έργο Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς, ο Τολστόι επιχειρεί μες από το θαύμα του θανάτου να εξυμνήσει το δώρο της ζωής. Και φυσικά το καταφέρνει.

Artharbour.gr (Ελίζα Σουφλή)

Σημείωμα σκηνοθέτριας

Πρέπει να είναι… 10 χρόνια… περίπου ναι, τόσα έχουν περάσει απ’ όταν πρωτοδιάβασα αυτό το αριστούργημα. Το είχα βρει ανάμεσα σε κάτι βιβλία της θείας μου και το «έκλεψα» με μαεστρία. Παρ’ ότι δεν έχω καλή μνήμη, θυμάμαι έντονα τη στιγμή που διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο. Ήταν νύχτα και ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, στο πατρικό μου. Είχε ησυχία. Όταν διάβασα και την τελευταία λέξη, το έκλεισα, έμεινα λίγο στη σιωπή και στο σκοτάδι και αναρωτήθηκα -πέραν από αυτά που ένιωσα τα οποία είχαν τεράστιο όγκο για να καταφέρω να αποκρυπτογραφήσω- τι είχα μόλις δει! Ναι, πολύ σωστά! Δεν είχα διαβάσει τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς, τον είχα δει! Κι όχι μόνο! Τον είχα ζήσει! Η υπέροχη πένα του Τολστόι μπόρεσε, όχι μόνο να μου δημιουργήσει εικόνες, αλλά να με κάνει συμπαίκτη. Ήμουν εκεί, σε όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτόν τον άνθρωπο… τον Ιβάν Ιλίτς. Μα αυτό το έργο είναι θέατρο! Είναι πιο θέατρο κι απ΄ το θέατρο! Το έκλεισα. Δεν ήταν τότε η ώρα του να το κάνω κάτι. Δεν μπορούσα τότε να το κάνω κάτι. Μετά, όπως συμβαίνει δυστυχώς κάποιες φορές, χαθήκαμε. Πέρασαν τα χρόνια, ξέχασα τον τίτλο, ξέχασα την υπόθεση, ξέχασα και τον συγγραφέα (συγνώμη Μέγα Τολστόι, μα αυτή είναι η αλήθεια). Θυμόμουν μόνο την απόχρωση του εξώφυλλου, ένα περίεργο όνομα κι ένα πόμολο. Α! Και μια κουρτίνα! Κι έναν θάνατο… Τον Θάνατο. Τα τελευταία χρόνια άρχισα να το αναζητώ επίμονα. Το έψαξα πάρα πολύ, σφούγγιζα το μυαλό μου να βρω μία έστω μικρή πληροφορία για κάτι… Κάτι! Δυστυχώς τίποτα. Ρώτησα πολλούς, περιέγραψα όπως-όπως την ιστορία (είχε ξεθωριάσει κι αυτή, παρ’ όλο που το συναίσθημα ήταν το ίδιο έντονο μέσα μου όπως εκείνη τη νύχτα), έψαξα στο ίντερνετ… αλλά τι να βρεις με μια κουρτίνα, ένα πόμολο κι έναν θάνατο. Η Πίστη όμως μετακινεί βουνά κι εγώ πίστευα βαθιά μέσα μου ότι θα το βρω, ότι θα με βρει! Και με βρήκε. Αυτό με βρήκε ναι! Μετά από 10 χρόνια. Εγώ απλώς κάτι έψαχνα για τον αγαπημένο Ντοστογιέφκσι… να ‘ναι καλά! Και να ‘μαστε τώρα εδώ, με τον Γιώργο και τον Θανάση, να σκαλίζουμε αυτή την υπέροχη ιστορία. Να γελάμε… να κλαίμε… να φοβόμαστε… να αγαπάμε! Αυτά κι άλλα τόσα, μέσα απ’ τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς. Ένας απλός θάνατος ενός απλού ανθρώπου, όπως τον περιγράφουν. Για μένα… ένας ύμνος στη Ζωή και στον Θάνατο.

Σημείωμα μεταφραστή

Ο Τολστόι στη νουβέλα του «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» ξεσκεπάζει το αξιοθρήνητο κενό της ζωής αυτής (και υπάρχουν, σαν κι αυτή, μυριάδες, μυριάδων). Με τις κωμικές φιλοδοξίες της, τις φτωχές ικανοποιήσεις του εγωισμού που δεν προσπορίζουν καμία σχεδόν ευχαρίστηση, την ανία και την αηδία του υπαλληλικού σταδίου, τις παραχωρήσεις που πληγώνουν και οργίζουν και τέλος τη μόνη αληθινή ευτυχία, τη χαρτοπαιξία! Και η γελοία αυτή ζωή κινδυνεύει από μια αιτία ακόμα πιο γελοία… Μετά ακολουθεί… το ψέμα της ασθένειας, το ψέμα του γιατρού, το ψέμα της οικογένειας… το ψέμα της ζωής. Ο Ιβάν Ιλίτς θρηνεί για την απομόνωση του και τον εγωισμό των ανθρώπων. Υποφέρει φρικτά ως την ημέρα που συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η περασμένη ζωή του ήταν ένα ψέμα. Αλλά το ψέμα αυτό, ακόμη και τούτη την ύστατη ώρα, μπορεί να το επανορθώσει.