«Η Ωδή του Παπά» του Ζαχαρία Ρόχα Σε καλοκαιρινή περιοδεία

img

Με αφορμή τα 200 χρόνια της επετείου της Ελληνικής Επανάστασης, ο Ζαχαρίας Ρόχας γράφει και σκηνοθετεί την «Ωδή του Παπά», ένα έργο που βασίζεται στην παράδοση που θέλει τον τρομερό Ιμπραήμ, μετά τη μάχη στο Μανιάκι, να φιλά τον νεκρό Παπαφλέσσα, αναγνωρίζοντας την θυσία του… Και με την πράξη του αυτή να τοποθετεί τον ήρωα στο Πάνθεον των αγωνιστών του ’21…

Λίγα λόγια για το έργο:

Οξύθυμος , βίαιος, γυναικάς, μέθυσος , φαφλατάς, εγωκεντρικός, μέγας ιντριγκαδόρος, φιλόδοξος, εκδικητικός, είναι μόνον μερικά από τα επίθετα που συνόδευαν τον Παπαφλέσσα στον καιρό του σύμφωνα με τις καταθέσεις συναγωνιστών του.

 Ο Παπαφλέσσας, το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο του Αγώνα, κατάφερε να ανατρέψει όλη την άθλια εικόνα του, υπερασπιζόμενος το Μανιάκι μέχρις εσχάτων.

 Μια σιδερένια κατασκευή εγκλωβίζει στα σπλάχνα της τον νεκρό αποκεφαλισμένο Παπαφλέσσα , λες και η βελανιδιά τον έχει αγκαλιάσει, σπαράζοντας κι αυτή για τον χαμό του. Απέναντί του κουρνιασμένος σ’ ένα αρχαίο σπάραγμα ( πολύ πιθανόν, μια και βρισκόμαστε στον ευρύτερο χώρο των ανακτόρων της Πύλου) σαν ένα σαρκοφάγο παραδείσιο πτηνό , ο Ιμπραήμ.

Μια εξέχουσα προσωπικότητα. Στρατηγός Αιγύπτιος , με μισθοφόρους στρατηγούς του Ναπολέοντα στο επιτελείο του, πολύγλωσσος , εύστροφος, με  βεβαρημένο ιατρικό παρελθόν (υπέφερε από επιληψίες), μέγας διώκτης των Ελλήνων ο Ιμπραήμ, παρ’ ολίγο να καταφέρει να καταπνίξει την επανάσταση στο Μοριά.

 Ανάμεσα στον νεκρό ηττημένο και τον νικητή  Ιμπραήμ βρίσκεται το κομμένο κεφάλι του Παπαφλέσσα. Ένα γλυπτό ξεθαμμένο, θαρρείς,   από την Ελληνική γη.

Ο ηττημένος Παπαφλέσσας νικάει στο τέλος με την σιωπή του τον φλύαρο Ιμπραήμ…

*      Το έργο έχει γραφτεί ειδικά για τις γιορτές των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης.

*      Της παράστασης προηγείται η διάλεξη της Θεολόγου- Ηθοποιού Μαρίας Γούλα με θέμα «Η συμβολή του κλήρου στον Αγώνα του ‘21»

Με την υποστήριξη της Περιφέρειας Αττικής

Συντελεστές

Συγγραφή - Σκηνοθεσία

Ζαχαρίας Ρόχας

Σκηνικά – Κοστούμια
KREU

Ηχοληψία – Φωτισμοί

ΡΟΥΜΙΔΗΣ ΜΙΧ.

Χορογραφίες

Σόλων

 Φωτογραφίες

Τζένη Γαβρά

Σχεδιασμός Αφίσας - Επεξεργασία

Κατερίνα Ζαχαριουδάκη

Εκτέλεση Σκηνικού

Στέλιος Μανέτας

Εκτέλεση Κοστουμιών

Μαρία Σταύρου

ΔΙΑΝΟΜΗ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΩΤΟΣ: ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΡΟΧΑΣ: ΙΜΠΡΑΗΜ

ΜΑΡΙΑ ΓΟΥΛΑ : ΜΑΡΙΩ

Μουσική Επιμέλεια

ADAGIO  / ALBINIONI

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ (ώ γλυκύ μου Έαρ)

ΔΗΜΟΤΙΚΑ («Ένα παλικάρι», «των Κολοκοτρωναίων»)

Info

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Ώρα έναρξης παραστάσεων  : 9 μμ

Πληροφορίες στο http://www.patt.gov.gr/site/index.php

Διάρκεια παράστασης

75’  (χωρίς διάλειμμα)

*    ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ  

ü  26 Ιουλίου :  Ασπρόπυργος / Ανοιχτό Θέατρο Αγροκηπίου (Ασπρόπυργος 193 00)

ü  4 Σεπτεμβρίου :  Άλιμος /  Λόφος Πανί (Ευωνύμου 21, 174 55)

ü  22 Σεπτεμβρίου :  Ηλιούπολη / Δημοτικό Θέατρο «Δημήτρης Κιντής»  

(Γαρδίκη & Σμόλικα, 163 45)

                ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

· 

v  «Στην Μονή Δαφνίου, η θεατρική παράσταση για τα 200 χρόνια της Παλιγγενεσίας - κα-τα-πλη-κτι-κή έμμετρη ερμηνεία, με ιαμβικό στίχο...συγκλονιστική απόδοση !

Οι ατάκες ήταν πολλές και πλήρεις νοημάτων !

{Ιμπραήμ : το όμορφο σας το μετόχι, το θέλουν όλοι στη δική τους την απόχη.}...

Ωραία και μοναδική η αίσθηση, μες στον ιστορικό χώρο της Μονής Δαφνίου.

ΒΕΝΕΤΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (16/7/21)

 

v  Για την πρεμιέρα του αγαπημένου μας Ζαχαρία Ρόχα, “Η Ωδή του Παπά" μία φανταστική συνομιλία του Ιμπραήμ με τον αποκεφαλισμένο Παπαφλέσσα...έργο που έγραψε και ερμηνεύει ο ταλαντούχος Ζαχαρίας Ρόχας , ξεκινώντας σε ένα μαγικό χώρο...στον προαύλιο χώρο της Μονής Δαφνίου...

Barbara Dukas (15/7/21)

 

v  Στη Μονή_Δαφνίου, έναν τόπο ορόσημο για την ιστορία μας, τιμήσαμε το πολιτιστικό μας παρελθόν για τα 200 χρόνια από την Έναρξη της Επανάστασης με τη σπουδαία θεατρική παράσταση «Η Ωδή του παπά» του Ζαχαρία Ρόχα, μία συνδιοργάνωση της Περιφέρειας_Αττικής και του Δήμου Χαϊδαρίου.

Στον αρχαιολογικό αυτό χώρο, που αποτελεί μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO, η ιστορία μας συναντά τον Πολιτισμό, εμπνέοντάς μας και γεμίζοντάς μας αισιοδοξία και ψυχική ευφορία σε μία περίοδο που όλοι μας το έχουμε πραγματικά ανάγκη, με στόχο την οικοδόμηση μίας υγιούς κοινωνίας.

Ανδρέας Λεωτσάκος (19/7/21)