Το Πάσχα πλησιάζει και η αναζήτηση ενός δώρου-μικρού, συμβολικού για τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ξεκινά. Ένα βιβλίο είναι σίγουρα η ιδανικότερη επιλογή. Είναι ένα παράθυρο στον κόσμο, πηγή γνώσης, συγκίνησης, συναισθημάτων. Είναι μια από τις πιο πιστές παρέες.
Αν ψάχνετε, λοιπόν, για ένα καλό βιβλίο, τότε αναζητήστε το μυθιστόρημα της Σοφίας Δημοπούλου «Η Ζωή Απέναντι».
Κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Στο τέταρτο βιβλίο της, η «συγγραφέας παλιάς κοπής», όπως χαρακτηρίζει τη Σοφία Δημοπούλου η δημοσιογράφος Ελένη Γκίκα (ΕΘΝΟΣ), μας πηγαίνει πίσω στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας. Εκεί δρουν οι ήρωές της, χαράσσοντας ο καθένας τη δική του πορεία.
Πρόκειται για ένα ανάγνωσμα με πολλές ανατροπές, έντονη πλοκή και με τις απαραίτητες δόσεις μυστηρίου. Ένα τρυφερό μυθιστόρημα που συγκινεί, αλλά και που έρχεται να μας υπενθυμίσει κάποιες από τις πιο σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Φέτος, άλλωστε, συμπληρώνεται μισός αιώνας από το πραξικόπημα του Απριλίου του 1967.
Πλοκή
Η Δάφνη ζει στη δύσκολη και σκοτεινή περίοδο της χούντας, σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας. Είναι η μοναχοκόρη ενός συντηρητικού δασκάλου και μιας συμβιβασμένης νοικοκυράς και μεγαλώνει μέσα σ’ ένα προστατευμένο περιβάλλον, απαλλαγμένο από τις επιδράσεις του καθεστώτος και της σκληρής πραγματικότητας…
…Μέχρι που στο διαμέρισμα από κάτω τους έρχεται μια άλλη, πολύ διαφορετική οικογένεια, με μια άλλη μοναχοκόρη, την Άννα. Και τότε όλα αλλάζουν.
Οικογενειακά μυστικά έρχονται στο φως, πολιτικά απόρρητα αποκαλύπτονται και ένας υπόγειος κόσμος υφαίνεται παράλληλα με τον ορατό.
Μέσα σε μια ατμόσφαιρα καχυποψίας και φόβου, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας αγωνίζονται, ερωτεύονται, ονειρεύονται, ελπίζουν, ενηλικιώνονται και ωριμάζουν.
Την ίδια στιγμή, στο απέναντι σπίτι, η γειτόνισσα η Ζωή παρακολουθεί σιωπηλή τα πρόσωπα και επεμβαίνει ως καταλύτης στην εξέλιξη της ιστορίας. Έτσι κι αλλιώς η «ζωή» έχει την τελευταία λέξη…
Σημείωμα της Σοφίας Δημοπούλου
Τα επιγράμματα που ανοίγουν κάθε κεφάλαιο είναι από το «Μικρό Ναυτίλο» του Οδυσσέα Ελύτη. Κάθε φράση είναι και ένα κλειδί που ξεκλειδώνει παράθυρα απ’ όπου εγώ- κι ελπίζω κι εσείς-, μπορούμε να δούμε τον κόσμο, όπως ως έφηβοι τον οραματιστήκαμε· ελεύθερο, τρυφερό και εύοσμο. Κάθε λέξη γίνεται βάρκα για να πλεύσουμε ίσως μαζί με τον ποιητή ως ναυτίλοι προς τις δυσεύρετες κόχες μιας οδύνης που αξιώνει συμμετοχή, ενέργεια και αισιοδοξία…
Αν ο καιρός αλλιώς τα έφερε κι ο κόσμος δεν είναι εντέλει αυτό που ονειρευτήκαμε, εκείνο που έχει σημασία είναι πως όλοι επιβιώσαμε, κουβαλώντας τις μικρές ή μεγάλες δυστυχίες μας και μαζί τη δύναμη να αρχίζουμε πάλι και πάλι.
Βιογραφικό
H Σοφία Δημοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, η καταγωγή της όμως είναι από τα Λουσικά, ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πάτρα. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον περιβαλλοντικό σχεδιασμό. Εργάστηκε ως μηχανικός στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Lapis lazuli, η πέτρα που λείπει (2012), Άλμα θα πει ψυχή (2013) και Σε σωστή ώρα νυχτώνει (2014).
Αν θέλετε συνέντευξη με τη Σοφία Δημοπούλου, παρακαλώ, επικοινωνήστε μαζί μας.